bebek odasi-I

sonunda karar verdik sonsuz konusma/arastirma/dusunme/tartisma sonucu: kizimiz 6 ay kadar bizim odamizda olacak, bu demektir ki yatagi da! ve bu demektir ki evimizin nacizane bir dolap buyuklugundeki diger odasinda dolap durmaya devam edecek. bu karar ve 7. ayi devirmis olmanin verdigi rahatlik/tatli telas karisimi bir duygu ile bugun annemle ilk defa bebek odalarini dolastik bir-iki. korkunc kaba ve agir fatih kral ile baslayip zarif desenli ama illa da boyali inci tuncel ile bitirdik. ablamin izinden giderek mother-care in boyasiz mobilyalarinda sonlanacagim hissiyle gunu kendime gore bitirdim. annemi evine biraktiktan sonra kiziltoprakta "angel.." diye bir yer gordum, hadi buraya da bakim diyerek daracik otoparkina parkettim. yine boyali boyali mobilyalari gorup "-gereksiz girmisim bu daracik ototparka" diye soylenirken geri vitese taktim arabami ama artik sisen karnim arkama donmeme pek izin vermedigi icin tum dikkatimle geri geri gitmekteyken babaya gecirdim. o kadar yuksek bir gacirti cikti ki "out-of-nowhere" 2 adam belirdi birden. yok bu araba cikmaz burdan, ya da kaporta cikar tumuyle yerinden gibi sacmaliklarla tartisirken birden etraf kalabaliklasti.. allahim birakin beni aglicam dedim ama kimse duymadi. derken ben hic beklemezken adamcagizlar birden arabayi kaldirdi yukari ve yana cekerek kurtardilar babadan! -hamileligim faydalari sanirim:)- apar topar binip arabaya kiziltopragin trafigine karisirken bir aglama tuttu beni, kizginlik korku karisimi. arkaya donemedigim icin kizdim kendime once, sonra is cikardim basima diye, sonra da korktum bebegime bizi olmasin diye.. hamilelik iste boyle bir sey:)

31. hafta

ofiste bir gun. hava kapali/soguk, sonunda "kis"in geldigi bir hafta. isler yogunlasti bir kac gundur. muzigim kulagimda. tam kaptirmisim kendimi ise ve griye. bebegim hareketlendi birden. "-anne benim canim sikildi, hadi kalk yuruyelim." diyor sanki, gercekten isten ayirmak ister gibi beni. o istemese bile ben kopuyorum zaten, umrumda degil onumdeki hicbir sey, ayagi nerde, eli nerde onu hayal ediyorum :)

senfoni no:7ay muayenesi

her zamanki gibi 1 gun onceden belli belirsiz bir stres kapladi icimi, kocam ne kadar "gerek yok artik" dese de, prensesim ne kadar hareketleriyle/tepkileriyle varligini tum inanilmazligiyla gozler onune serse de! yine de icimdeki ufak kipirdanmalara engel olamiyorum muayene oncesi. dolayisiyla dun geceyi once dame de sion'daki 1 saatlik piyano konseri ardindan yakup taki raki-balik sofrasi ile doldurmak cok iyi geldi, kafami dagitmak icin. bir de uzerine 4 ay once evlenen arkadaslarimizin 4 aylik bir oglan cocugu beklemekte olduklarini ogrenince acaip sevindik. prensesin ilk arkadasi belli oldu, bebeklik arkadasi:))

derken 1 gibi yatip yine de sabah uyuyamayip erkenden kalktik, kocamin annesini once sonra da benim annemi alarak--evet ilk defa annelerimizi de yanimiza alarak-- doktorun yolunu tuttuk. benden baska herkes sakin, kocam asiri sakin. doktorun kalabalik ailemizi ilk gorudugundeki yorumu -"anneler geldigine gore artik sonlara yaklastik demektir." :)

hersey yolunda cok sukur, vee kizimiz yola girmis, basasagi dogum pozisyonunu almis bile! bu durumda yuzu gorunmedi tabi! anneler icin heyecanlandigimizla kaldik, ama olsun haber cok iyi:) napalim biz de kahvalti yapariz hepbirlikte dedik, kahvalti/oglen yemegi karisik 2 ogunluk yemek yedik.. uzerine 1 saat sonra ben bir de buyukannenin yaptigi katmerlerden tahin-pekmez esliginde goturdum, kocamin saskin bakislari altinda ve gunumuzu sakinlikle kapadik mideler dolu bir sekilde.. :)

muayeneden onceki gece

artik rutinim oldu muayene once icimin kipir kipir olmasi. o sebeple normalde onceki geceyi erkenden sonlandirip guze bi uyku cekip sakinlesmeye calisiyorum. ama bu sefer bir degisiklik yapip geceyi taksimde hem de ustuste 2 programla gecirmeyi planliyoruz. once yeri dolmayan eski zaman okullarindan dame de sion lisesinde macar bir abi nin :) piyano konserine gidiyoruz. sureyya operasi'nda calisan yakin arkadasimiz Asli bize davetiyeyi onerdiginde atliyoruz, kocamla ortak noktalarimiz icinde en guzellerinden sanata duskunluk.

konser salonu bicimsiz de olsa okulun girisindeki ara guler sergisiyle, gece avlunun isiklandirmasiyla okula bayiliyoruz, hemen mezunu arkadasimi arayaip okulunu ne kadar begendimi anlatiyorum, o da kendi hikayelerini anlatmak uzere soz veriyor.

ikinci duragimiz asmali'daki raki-balik sofrasi icin sofyali'ya gidiyoruz yeni evlenen arkadaslarimizin organize ettigi. hic aklimiza gelmiyor ama gecenin suprizini patlatiyorlar: aybala hamile! hem de bir oglan! ama durun bir dakika eger oglan oldugunu biliyorsaniz 15-16. haftalarda olmalisiniz diyoruz, herkes kafasindan bir hesap yapiyor:) ben sevincten gozlerime inanamiyorum bir sure, zaten buyuk olan gozlerim bir sure kuculemiyorlar:)

ve prensesimizin ilk arkadasi belli oluyor, sanki en yakin arkadasi olacamis gibi bir his doguyor icime.. ertesi gun olan randevu uzuncaaa bir sure ucuyor gidiyor aklimdan..

30. hafta

dun kocamla birlikte okuyorduk 29+5. gununde oldugumuz haftanin ozelliklerini internetten, her hafta rutinimiz oldu, o haftanin degisimlerini ve bir sonraki hafta bizi nelerin bekledigini ogreniyoruz, ama 2 sonraki haftayi degil.. hersey vakti geldiginde.. sanirim bu bakis acimizi da gosteriyor.
30. hafta ozelliklerinin biri olarak soyle yaziyor: "bebeginiz kahvaltidan sonra en az iki kere hareket etmeli"
.. dusunuyorum, benim bebegim o kadar hareketlendi ki bu hafta, 2 kere 3 kere diye saymak ne mumkun! kahvaltidan sonra, aciktigim(n)da, aksamlari yattigimda ve magnezyum ictigimde ozellikle. tabi ben her hareketinde ilk hareketiymis gibi heyecanlaniyorum. bazen alistim artik diyorum, bazen doyamiyorum, kocam da ayni sekilde. her aksam konusuyor mutlaka ona, dun gece o kadar yorgundum ki ben uyuyakaldim, ama baba-kiz hala konusuyorlardi!

Slingo

Yeni dogmus bebegin(m)izi tasimak icin "anne kucagi" denen sepetler bana itici gelmisti ablam kullanirken de. simdi kendim olaya dahil olali beri arastirmalarim sonucu yeni bir akim oldugunu ogreniyorum: eskiye donus!kisaca bebegin anneye ne kadar "attached" olursa o kadar mutlu olacagini soyleyen bir akim. hatta " attachment parenting" olarak terimsellestirilmis durumda. Kisaca asagida gorunen "bez" parcasi modern "sling" denilen sey.
Benim urunle ve terimle ilk tanisikligim http://www.slingomom.com/ sayesinde oldu, ve slingo mom in kendi yarattigi marka olan: http://www.babyslingo.com/.
Biraz arastirirsaniz farkli alternatifler de bulmaniz mumkun:

bebegimi koynumda taşımak icin resmen sabirsizlaniyorum..

ilk konser!

bu aksam kadikoydeki nesli tukenmis guzellikteki tarihi sureyya operasinda "ensemble achitekturk" 4 yaylidan olusan oda muzigi konserini dinlemeye gittik. konser harika olmakla birlikte bebegim ozellikle 2. yarida oyle bir hareketlendi ki kocamin eli karnimda hayretle acilmis gozleri tum ikinci yariyi boyle gecirdik:) kizim ellerini ayaklarini oynatiyo, uzun uzun harketler yapiyordu. nasil yorumlamamiz gerektigini bilemedik, ya cok sevdi ya da cok rahatsiz oldu.. ama her iki durumda da bir tepki vermis oldu, hamilelik inanilmaz gelismelerle devam ediyor, her gecen gun resmen kizimizin buyudugunu icimde hissediyorum ve goruyorum, her gecen gun!

PHASE-III

bu haftanin basindan itibaren kasilmalarda, karin agrilarinda ve tum gun ofiste oturmaya bagli gogus altinda sikismaktan kaynaklanan agrilarda gozle gorulur bir artis oldu. sanirm 3. 3 aylik periodun zorluklari basladi. uzaninca hic problem yok aslinda, ya da ayaktayken. ama tum gun oturma pozisyonu beni bitiriyor. hamilelik iznine martin 2. haftasi baslarim diyordum, ki dogum da mart sonu/nisan basi gibi ongoruluyor insallah. ama boyle giderse subat ortasi izne ayrilabilirim. zaten 4 gozle bekliyorum yaklasan "career break"imi allahin izniyle:)
buarada bugun bir arkadasim yeni cikan kanunla ilgili bir mujde verdi, artik dogum beklenen tarihten once olursa iznin yanmasina goz yumulmuyor ve dogum sonrasina ekleniyor! zaten ilk duydugumda da cok sacma gelmisti, ve sirkette hangi anneyle konustuysam bu dertten muzdaripti, kanunun degismesine cok sevindim..

uykusuzluk

dun 6,5 ay boyunca ilk defa uyuyamadim. sebep 7-9pm arasi uyuyakaldigim icin tum uykumu almis olmak olabilir mi bilmiyorum ama saga don, sola don uyuyamadim 11den sonra sabah 3e kadar. sonra pes ettim, 4.30 a kadar kitap okudum cizirdayan salon lambasi altinda. tabi bebis acikti bir ara, o saatte ne yesem bilemedim, 2-3 tane badem atistirdim agzima, sakinlesti bizimki:)
sonra uykum gelir gibi olunca kacirmadim, sizmisim. ne kadar kotuymus uyu(ya)mamak.