yeni yil heyecani

yeni yil yaklasiyor, her sene ucundan kenarindan bir hesaplasmaya girerim, onceki ve daha onceki senelerin muhasebesini yapip gelecek seneye dair planlarimi belirlerim. ama bu sene.. bebegimden baska hicbir dusuncem yok, zaten o yuzden de benim yeni yilim nisanda baslayacak bu sene, bebegimi kucagima aldigim saniye.

ilk dans!

kubali bir adam, turk bir kadinla evleniyor. cok tatli, bilmis bir kizlari oluyor. turkiye'de yasamaya karar veriyorlar ve adam burada kendi grubunu olusturarak gece kluplerinde cok populer olan latin muzigi yapmaya/soylemeye basliyor, bir yandan da kardesini getiriyor turkiye'ye ve latin danslari ogreten bir okul kuruyorlar abi-kardes. derken kizlari buyuyup okula baslayinca en yakin arkadaslarimdan biri onun hocasi oluyor. ve iste bu sekilde ogrendigmiz caddebostan CKM'deki hayal kahvesindeki "cuban night" ta kizimiz ilk dansini yapmis oluyor annesinin karninda, henuz 6 aylikken!
biraz anneden bahsetmekte fayda var, 6yasinda bale, ilkokul boyunca folklor, lisede caz dans ve universitede latin danslari yapip, universitede dans hocasi oluyor ve partneriyle evleniyor. latin dansci anne ve babanin kizlarinin bu kadar erken dansla tanismasi dolayisiyla pek de sasirtici degil! asil sasirtici olan daha once tanismamasi aslinda, ama anne bebeginin iyi oldugunu daha 3 gun once gordugu icin hazir hissetti kendini.. he bir de latin zaafina karsi koyamadi:)

senfoni no:6ay muayenesi

seker yuklemesi sonrasindaki muayeneye haftaici gelmek zorunda kaliyoruz ilk defa, cumartesi icin randevu almakta gecikmisiz, gercekten doktorum araliksiz hamile bakiyor olmali. bu hafta randevuya gelmeden once bir iki kasilma oldugunu soyluyorum doktoruma, randevu sirasinda o da rahmi kasilmis buluyor, bebegimiz 842gr ve 35cm! olmusken randevumuz biraz uzuyor bu kasilmalarin sebebini bulabilmek icin. once NTS aletine bagliyorlar beni: belinize baglanan bir lastik, hic hareketsiz 20-30 dakika duruyosunuz. zamanla gevsedikce degerler de dusuyor, deneme olsun diye karnimdan guc alarak kalkmaya calisiyorum hemen aletin degeri yukseliyor, evren yanimda, "-aferin" diyo, "-simdi doktor rahim kasilmasi zannedicek" ama anlamam/gormem lazimdi diye geciyor aklimdan. suclu oldugunu bilen ama yine de yaramazlik yapan cocuklar gibiyim, yanliz kafami egmek yerine tam tersi kaldiriyorum, 2 kisilik minicik odanin tepesine masmavi bulutlu bir gokyuzu resmi koymuslar, arka fonda da viyolensel sesi geliyor, cok rahatlaci, hatta oyle fazla ki uyuyabilirim, gordum ya bebegimi:)
bakin ne kadar huzurlu gorunuyo:

buarada goruntuden de belli oldugu gibi, doktorumuz dedi ki "-evde piyanoyu hazirlayin siz, cok uzun parmakli"
bir de sanirim 1.75 anne ile 1.82 babadan beklendigi uzere normalin uzerinde uzun gidiyor. tek korkum, buyudukce icime nasil sigacagi!

karnimin kasilmasi icin en son vajinadan kultur ornegi ve laboratuarda idrar ornegi aliniyor, idrar yollari enfeksiyonu sebep olmus olabilir dusuncesiyle. 2 gun sonra cikiyor sonuclar, cok sukur hic bir sey yok. o zaman bu kasilmalar normal, sadece bende erken gorundu "braxton&hicks" kasilmalari diyoruz. gunde 10 kereye kadar normalmis, eger daha fazla oluyorsa takip etmek gerekli.

25. hafta

25. haftanin 2 gunune denk gelen bu yagmurlu ve kapali pazar sabahina tatli bir suprizle uyandim: soluma yatmistim ve bebegim yeterince dinlenmis olacak ki bir asagi bir yukari "viji viji" yaparak uyandirdi beni! ilk defa! suana kadar hareketleri hem yavas, hem kisa tek kerelik oldugu icin belki bu sefer ustuste cok belirgindi. once korktum, sonra sirt ustu yatar duruma gecip onu dnlemeye basladim gulumseyerek. heyecanla kocami uyandirmak istedim hemen, ama dunden atesli oldugu icin kendim heyecanimi yasamaya  karar verdim, uyanir uyanmaz ona anlatmak uzere. sanirim dis dunyaya ciktiginda da boyle erkenden uyandiracak beni, simdiden hazirliyo kerata annesini:)

Seker yuklemesi

sabah normalden erken uyaniyorum, ac karna seker yuklemesi yaptirmak uzere hastanaeye dogru yola cikiyorum. 22-24. haftalarda yapilirmis, ve doktorum diyor ki bu ayki muayene bunun icin, testi mutluaka yaptirmalisin kontrole gelmeden once. yarim saat yeter saniyorum, oradan ise gidicem cunku gec kalmak istemiyorum. gider gitmez kanimi aliyorlar, ve sekerli mi sekerli koca bir bardak su iciriyolar. 1 saat sonra tekrar kanimi tekrar alacaklarini soyluyorlar. boyle planlamadigim icin hemen ofisi arayip haber veriyorum, bir de yakin arkadasimi, haber vermek icin, bugunlerde daha bir merak eder oldu beni biraz gec kalsam ofise. gozumu korkutuyor, o annesiyle gitmis zamaninda bu islem icin, 1 saat sonunda da basi donmus. bende bir de ustelik araba var. endisem sadece 1 saniye suruyor, bir laboratuarin gunluk sabah isleyisine sahitlik ederken kitabima gomuluyorum: Ask Uzerine by Alain de Botton.
askin degismeyen kurallarini saskinlikla okurken ben, bir yandan kulak misafiri oluyorum laboratuar calisanlarinin aralarindaki sakalasmalarina. ablami hayal ediyorum 2 sene sonra boyle bir laboratuarda, trabzondaki zorunlu hizmetini bitirir bitirmez. Buarada seker yuklemesi bebegime yapilmis gibi hareketleniyo icimde, elim karnimda her seferinde tebessumume engel olamiyorum, huzur doluyum.
derken 1 saat doluyor, tekrar kanımı alip kek ve meyve suyu veriyorlar, ama almiyorum arabamdaki sutumu ve annemin kurabiyelerinin dusuncesiyle, acliga tahammulsuzlugumden hazirlikliyim. kendimi yokluyorum yavasca yururken, hic bir bas donmesi yok. hamileligin olayi bu, ortak belirtiler gosterilebilir, ama hepsi kisinin  kendisine oyle has ki, hic bir belirti ortak olmayadabiliyor.
arabaya gidip, acele etmeden kahvaltimi yapiyorum, oracikta, hastanenin onundeki otoparkta.
seker yuklemesinde olmasi normal en ust seviye 140, eger 140tan yuksek cikarsa bir de 3 saattlik bir seker yuklemesi yapiliyormus.
benim sonucum 108, tatli yemege devam! :)

24. hafta

5,5 ayi doldurduk ve artik bebegimin hareketleri iyice belirginlesti, ilk baslarda sadece minik "bump"lar seklide hissediyordum, simdi artik el ve kollarini, ve basini hissedebiiyorum. bazen yer degistiriyor tumuyle, asagiya ya da yukariya kayiyor, cok garip bir his! :) artik sanirim seslere bilincli tepki de vermeye basladi, gecen aksam yattiktan hemen sonra acaip hareketlendi, simdiye kadar hic yapmadigi kadar. acaip garip hissetim, ve babasinin konusmaya basladigi dakika icinde sakinlesti.. artik nasil yorumlarsaniz...
sirkette cocugu olan kadinlardan hep soyle tepkiler aliyorum: "- en azindan icinde guvende, gittign her yere onu da goturuyosun!" saniyorum dogumdan sonra cocuga karsi ozlemi anlatiyorlar, calisan kadinlar. zaten herkes kendi hikayesini paylasmak, kendi cocugunu anlatmak icin firsat kolluyor. bazen sadece farkli bir konu hakkinda konusmak ve dusunmek istiyorum, izin yok:) artik hamileyim ya, artik hamilelik, cocuk ve aile konulari disinda bir sey dusunmezmisim gibi davraniyor is yerindeki herkes.. bense bunu ayirmak istiyorum. evlendigimizin hemen ertesinde yeni soyadina alisamamam gibi bir his.. suana kadar bildigim nazli bir anda yok olacak ve bambaska bir kimlik mi ortaya cikacak/cikmali... bence zamanla harmanlanacak, ama zamanla.. bu sebeple hamilelegiin 9 ay surmesi ne kadar olmasi gerken bir sey.. alisma suresi.. daha kisasi olmazmis gibi geliyor..