Hafta hesabi yapamadigim zamanlarda bloga yerlestirdigim sayacimiza gore 12 gunumuz kaldi, gecen hafta cumartesi gunu doktor randevumuzda da doktorumuz benzer bir sureyi isaret etmisti, ufakligin keyfi yerinde gibi gorunuyor diye ben de oyle rahatladim ki.. evimin keyfini cikariyorum, coktandir ozlemini duydugum kendimle basbasa kalabildigim, bolca okuyup yazabildigim son haftalarimin.. diger yandan da sabirsizlanmiyor degilim, ne olucaksa olsun artik dogum anlaminda diye icimden geciriyorum, bir an once kizimizi elimize almak istiyorum, hep o ilk elima alacagim anin hayalini kuruyorum.. arkadaslarim da cok sabirsizlanmaya basladi, telefon calar da bakamazsam bir sebeple panik bir sekilde mesajlar ve ust uste aramalar yagiyor hem bana hem evren'e, dogum basladi mi gelelim mi hastaneye diye :)
dogumla ilgili bir sey ogrendim bugun: hypnobirthing. pozitif telkinlerle doguma hazirlanmak, dogumun iyi gececegine, bebegin rahat cikacagina, kadinin bedeninin ve kaslarinin bir harmoni icinde mukemmel calistigina dair sonuz guven duymak.. tabi bu trend yoga ve nefes calismalariyla(j-breathing diyorlar buna da) desteklenen bir hazirlik sureci. her ne kadar bu tur terimlere asina olmasam da suana kadar, yararina inandigim iki seyi uyguladim ben de hamilelik boyunca aslinda bunlarla paralel ama daha primitive olarak: pozitif dusunce ve hareket(yuruyus, merdiven cikma vs.) ki aslinda bunlar da bir yasam bicimi..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder